21મી સદીનું સૌથી મોટું નૈતિક પડકાર ભ્રષ્ટાચાર નહીં, પણ નૈતિક ઉદાસીનતા છે – ડૉ. આંબેડકર ના વિચારોના પ્રકાશમાં
હાં, હું સંમત છું. ભ્રષ્ટાચાર એક ગંભીર સમસ્યા છે, પણ નૈતિક ઉદાસીનતા (moral apathy) એ વધુ મોટો પડકાર છે. ડૉ. ભીમરાવ આંબેડકરએ પણ સમાજમાં નૈતિક ઉદાસીનતાની વિરુદ્ધ લડત આપી. તેમના મતે, સમાજની પ્રગતિ માટે નાગરિકોની જાગૃતિ અને સક્રિય ભાગીદારી જરૂરી છે.
જ્યારે અંગ્રેજો શાસન કરતાં, ત્યારે અનેક લોકો અત્યાચાર સહન કરતા, પણ વિરોધ ન કરતાં. જો ડૉ. આંબેડકર અને તેમના સમકાલીન નેતાઓએ અસ્પૃશ્યતા, અયોગ્યતા અને શોષણ સામે અવાજ ન ઉઠાવ્યો હોત, તો દલિતો માટે સમાન હકો મળ્યા ન હોત. તેમણે કહ્યું હતું કે, "હક મેળવવા માટે લડવું પડશે, નહિ કે ભિક્ષા માગવી પડશે."
તેમના પ્રયત્નોથી ભારતના બંધારણમાં સર્વાધિકાર, સમાનતા અને ન્યાયના સિદ્ધાંતો સામેલ થયા. જો તેઓ પણ નૈતિક ઉદાસીનતાથી ભરી ગયેલા હોત, તો ભારત આજે પણ જાતિવાદ અને શોષણથી ભરેલું હોત.
આજના યુગમાં પણ, જ્યારે ભ્રષ્ટાચાર, ગરીબી, સ્ત્રી શોષણ, અને સામાજિક ભેદભાવ જોવા મળે છે, ત્યારે લોકો મોટેભાગે નિષ્ક્રિય રહે છે. ડૉ. આંબેડકરનું જીવન આપણને શીખવે છે કે કોઈપણ અન્યાય સામે મૌન વળગાવવું એ તેને મજબૂત બનાવવાનું કામ કરે છે.
તેઓ માનતા હતા કે "જગત માટે સૌથી મોટો ધમકો ભ્રષ્ટ લોકો નથી, પણ સારા લોકોની નિષ્ક્રિયતા છે." એટલા માટે, 21મી સદીમાં ભ્રષ્ટાચાર જેટલું જ નહીં, પણ નૈતિક ઉદાસીનતા પણ એક ગંભીર પડકાર છે. સમાજમાં પરિવર્તન લાવવાનો જવાબદારી દરેક નાગરિકે લેવી પડશે, નહીં તો સમાજ વધુ અનૈતિક અને અન્યાયથી ભરેલાં બની જશે.